Zo kies je een ETF

Tips om verschillende ETF's met elkaar te vergelijken

Hoe kies je een ETF om in te beleggen? Dat hangt af van je persoonlijke doelen en de risico’s die je bereid bent te nemen. In dit artikel vind je daarom een aantal manieren om ETF’s met elkaar te vergelijken. Zo maak je een bewuste keuze. Wil je direct het aanbod van ETF’s bekijken? Ga dan naar de Fondsselector.

Beleggen kent risico's. Je kunt (een deel van) je inleg verliezen.

Een ETF kiezen: zo pak je het aan

1. Begin met je doelen

Om te beginnen is het goed om een doel voor ogen te hebben. Waarom wil je beleggen? Wil je bijvoorbeeld zoveel mogelijk rendement behalen, duurzaam beleggen of het minste risico lopen terwijl je rendement opbouwt? Welke ETF het beste bij je past, hangt af van je beleggingsdoel. Denk in elk geval aan een goede spreiding van je beleggingen.

Heb je hulp nodig bij het bepalen van jouw beleggingsdoel en persoonlijke plan? Begin goed geïnformeerd met beleggen met ons stappenplan.

Ook voor beleggen in ETF’s geldt: beleggen brengt risico's met zich mee. Je kunt (een deel van) je inleg verliezen.

2. Gebruik tools om ETF’s te vergelijken

Welke ETF’s sluiten aan bij jouw doelen? Het uitgebreide aanbod aan ETF’s kun je bekijken in de Fondsselector. Aan de zijkant kun je de lijst filteren op basis van jouw wensen. Je vinkt ETF’s aan en kunt vervolgens filteren op bijvoorbeeld duurzaamheidsscore, sector en beleggingsstijl.

Risicobeoordeling

Als je een keus hebt gemaakt, geef je de order op in Internet Bankieren of de ABN AMRO app. Je krijgt dan een risicobeoordeling te zien. Daarmee bepaal je of de ETF die je hebt gekozen, past bij:

het risico dat je wilt nemen
jouw beleggingshorizon (hoelang je wilt beleggen)
jouw beleggingsdoel

3. Lees de voor- en nadelen van ETF's

Voordelen

Je volgt eenvoudig de index, zonder dat je veel beleggingen hoeft te kopen en verkopen (en daarvoor betaalt).
Je kunt de koersen van de meeste ETF’s van minuut tot minuut volgen en de meeste ETF’s doorlopend kopen en verkopen.
ETF’s bieden de mogelijkheid tot goede spreiding van je beleggingen.
Er zijn ETF’s voor verschillende beleggingen, zoals aandelen en obligaties.
Je kunt in sectoren of thema’s beleggen die voor particuliere beleggers verder onbereikbaar zijn.

Nadelen

ETF’s hebben ook koersrisico. Als de index daalt die de ETF volgt, dan daalt de koers van jouw ETF ook. Je kunt, net als voor beleggen in het algemeen, (een deel van) je inleg verliezen.
Een passieve ETF presteert nooit beter dan een onderliggende index of mandje. Met een actief beleggingsfonds heb je die kans wel.
Sommige ETF's beleggen in risicovollere sectoren.
Sommige ETF's beleggen in een enkele sector of regio, waardoor je meer risico loopt.

Informatie over ETF’s

Sharpe-ratio

De Sharpe-ratio is een maatstaf voor het rendement in verhouding tot het risico van je belegging in de afgelopen 3 jaar. Hoe hoger de Sharpe-ratio, hoe beter. Er is dan minder risico met een hoger rendement. Om risico te spreiden kun je ETF’s of beleggingsfondsen met een hoge Sharpe-ratio aan jouw portfolio toevoegen.

Tracking error

De tracking error laat het verschil zien tussen het rendement van een ETF of beleggingsfonds en het rendement van de benchmark van dat fonds in de afgelopen 3 jaar. Het laat dus zien hoeveel onbedoeld afgeweken wordt (de fout of error). Hoe hoger de tracking error, hoe meer het fonds afwijkt van de benchmark. Dat kan zowel positieve als negatieve gevolgen voor het rendement hebben. Het laat met name de betrouwbaarheid zien van de ETF of het beleggingsfonds in het volgen van de benchmark.

Standaarddeviatie

De standaarddeviatie is een maatstaf voor het risico van de ETF of het beleggingsfonds. Deze is gebaseerd op de koersschommelingen van de ETF of het beleggingsfonds in de afgelopen 3 jaar. Een hogere standaarddeviatie wijst op een groter koersrisico. In de praktijk betekent een lage standaarddeviatie dat het rendement of verlies van een bepaalde ETF minder lastig te voorspellen is. Een ETF met een hoge standaarddeviatie kan hogere uitschieters in de koers kennen.

Alpha

De Alpha geeft de meerwaarde aan die een beleggingsfonds heeft boven de benchmark. Dit is met name van toepassing op actieve fondsen. Een fondsbeheerder probeert actief beter dan de benchmark te presteren. De Alpha geeft daarom aan hoeveel succes hiermee wordt behaald.

Beta

De Beta is een criterium voor de beursgevoeligheid van een beleggingsfonds voor bewegingen in de markt. De markt als geheel kent schommelingen. Bepaalde fondsen zijn ofwel stabieler of volatieler (beweeglijker) dan de markt. Met de Beta is het mogelijk om het risico en stabiliteit van een ETF ten opzichte van de markt in te schatten. Beleggingsfondsen met een Beta kleiner dan 1 schommelen minder dan die met een Beta groter dan 1.

Verdere eigenschappen

Let op de volgende eigenschappen bij het maken van je keuze voor een ETF:

Aandelen of obligaties
Niet alle ETF’s volgen hetzelfde. Zo zijn er ETF’s die aandelen op een beurs of index volgen, of ETF’s die obligaties volgen. Obligatie-ETF’s zijn vaak stabieler en kunnen zorgen voor minder risico in je portefeuille. Aandelen-ETF’s zijn risicovoller, maar kunnen meer bijdragen aan je eventuele rendementsdoelstellingen.
Thema’s, sectoren en regio’s
ETF’s kun je ook op thema, sector en regio onderscheiden. Let er bij de keuze voor ETF’s op dat je niet in één sector of thema belegt. Als je bijvoorbeeld alleen belegt in technologische bedrijven, ben je kwetsbaar voor verlies als het slecht gaat met die branche. Je beperkt het risico door je beleggingen te spreiden over verschillende thema’s, sectoren en regio’s.
Beleggingsstijl
Met de beleggingsstijl bedoelen we hoe de portefeuille van de ETF is opgebouwd. De meeste ETF’s richten zich op aandelen(-indexen) of obligaties. Aandelen-ETF’s kunnen zich richten op kleine bedrijven (small caps), middelgrote bedrijven (mid caps), grote bedrijven (large caps) of op waarde- of groeigerichte bedrijven. Obligatie-ETF’s kunnen bijvoorbeeld gericht zijn op hoge kredietwaardigheid, mindere kredietwaardigheid of lage kredietwaardigheid (high-yield en opkomende landen). Elke stijl heeft zijn voor- en nadelen.
Transactie- en servicekosten
Voor het kopen en verkopen van beleggingsproducten betaal je meestal transactie- en servicekosten. Die betaal je onder andere voor de administratie van je beleggingsportefeuille. Hoe vaker je koopt of verkoopt, hoe groter de invloed van kosten op je rendement. Er zijn ook ETF’s waarvoor je geen transactiekosten betaalt. Binnen het basisassortiment ETF’s van ABN AMRO kun je in veel ETF’s beleggen zonder transactiekosten.
Productkosten
Er zijn ook kosten verbonden aan het product, waaronder lopende kosten die de fondsbeheerder maakt. De lopende kosten zijn de jaarlijkse kosten die de ETF maakt voor met name beheer, administratie, bewaring, verslaglegging en belastingen. Productkosten zitten verwerkt in de koers van de ETF en die betaal je dus niet apart.
Inhoud van de benchmark
Een ETF probeert meestal een bepaalde benchmark zo goed mogelijk te volgen. Een benchmark is een vergelijkende standaard. Veel ETF’s volgen indexen van bekende beurzen, zoals de AEX, de Dow Jones of de S&P500. Andere ETF’s beleggen bijvoorbeeld in wereldwijde aandelen of Europese staatsobligaties. Die ETF’s volgen een benchmark die door een gespecialiseerd bedrijf voor dat thema is samengesteld.
Accumulerende en distribuerende ETF’s
Je kunt kiezen of je ETF’s wilt die aan je uitkeren of niet. Bij accumulerende (of herbeleggende) ETF’s wordt geen dividend in geld uitgekeerd, maar worden de ontvangen dividenden opnieuw in de ETF belegd. Een distribuerende ETF keert eventueel dividend na aftrek van dividendbelasting wél in contanten uit.

Beleggen kent risico's

Beleggen doe je met geld dat je over hebt, naast je buffer voor onverwachte uitgaven. Beleggen brengt risico’s met zich mee. Je kunt (een deel van) je inleg verliezen. Het is goed om je hiervan bewust te zijn.